انتظار تنها به زبان آوردن (انتظار) نیست ، انتظار را باید با روح ، احساس،

 با جان ، درک و با دل بیان کرد . انتظار گفتن این نیست که من منتظرم ،

 انتظار را باید با عمل نشان داد . اگر منتظرم نباید با زبان فریاد بکشم باید

کاری را که از دستم بر می آید برای آمدنش انجام دهم . انتظار این نیست که

بگویم: (خدایا او را برسان.) و تنها  به همین جمله اکتفا کنم . باید مقدمات

آمدنش را فراهم آورم . انتظار بسی سخت است سخت تر از جان دادن حال که

 انتظار فردی را بکشی که با آمدنش دنیا گلستان می شود. اگر منتظر اوییم

پس باید بهترین باشیم و از دنیا دل کنیم . انتظار کلمه ایست تلخ و شیرین .

انتظار چه زیبا و پر معنی است .

نوشته شده در دوشنبه 90/10/12ساعت 6:0 عصر توسط سکوت پر سر وصدا قاصدک ها ( ) |