جهان ، آلوده خواب است

فرو بسته است وحشت در به روی هر تپش ، هر بانگ
 
چنان که من به روی خویش
 
در این خلوت که نقش دلپذیرش نیست

و دیوارش فرو می خواندم در گوش

میان این همه انگار

چه پنهان رنگ ها دارد فریب زیست!

شب از وحشت گرانبار است

جهان آلوده خواب است و من در وهم خود بیدار

چه دیگر طرح می ریزد فریب زیست
 
در این خلوت که حیرت نقش دیوار است؟

(سهراب سپهری)

نوشته شده در شنبه 90/7/2ساعت 6:48 عصر توسط سکوت پر سر وصدا قاصدک ها ( ) |