صدای پای انتظار
علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را که به ما سوا فکندی همه سایه هما را دل اگر خدا شناسی همه در رخ علی بین به علی شناختم من به خدا قسم خدا را به خدا که در دو عالم اثر از فنانماند چو علی گرفته باشد سرچشمه بقا را مگر ای سحاب رحمت تو بباری ار نه دوزخ به شرارقهر سوزد همه جان ما سوارا برو ای گدای مسکین در خانه علی زن که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را به جزاز علی که گوید به پسر که قاتل من چو اسیر توست اکنون به اسیر کن مدارا به جز از علی که آرد پسری ابوالعجائب که علم کند بعالم شهدای کربلا را چو به دوست عهد بندد زمیان پاکبازان چو علی که می تواند که به سر برد وفا را نه خدا نوانمش خواند نه بشر توانمش گفت متحیرم چه نامم شه ملک لافتی را بدو چشم خونفشانم هله ای نسیم رحمت که زکوی او غباری به من آر، توتیارا به امید آنکه شاید برسد به خاک پایت چه پیامهاسپردم هه سوز دل صبا را چو توئی قضای گردون ، بدعای مستمندان که زجان ما بگردان ره آفت قضا را چه زنم چو نای هر دم زنوای شرق او دم که لسان غیب خوشتر بنوازد این نوارا «همه شب در این امیدم که نسیم صبح گاهی به پیام آشنائی بنوازد آشنا را » صدای انتظار وقتی نبود حوا،وقتی نبود آدم تاریک بود و خاموش،حق مانده بود و باطل درهیچ محض،تنها،درآن سکوت مطلق ناگاه از ان سیاهی،زد شعله ای شراره روشن شد عرش اعلی با چارده ستاره از بین انجم سبز می شد یکی پیمبر یک نور فاطمه شد،یک نور نیز حیدر یک نور شد حسین و یکنور مجتبی شد از ما بقی انوار خلق امامها شد بعد از تولد تو هنگام خلقت ماست دم دادی و تن ما از خاک تیره برخاست مازاد خاک پایت این قد و قامتم شد دستان ماهر تو معمار خلقتم شد تو پادشاه اغاز من تا ابد گدایت توحضرت سلیمان من مور زیر پایت دیر امدیم و گفتند رفتی میان صحرا بیچاره من کجائی آقای اسمانها؟! من بی لیاقت اما تو با لیاقتم کن من غرق استغاثه مولا اجابتم کن عمری به انتظارم با دست های خالی یکبار هم نگاهی اقا به این حوالی ای کاش زنده باشم تا لحظه ی ظهورت نه،ظاهری ولی ما دوریم از حضورت تو از تبار باران من اوج تشنه کامی تو اخر رفاقت من عین بی مرامی تاکی به تن کنیم این پیراهن ریارا در فکر تو نبودیم آقا ببخش مارا باز این دل هوائی گم کرد دست و پارا «دل می رود ز دستم،صاحبدلان خدارا»
پیش از شروع خلقت،قبل از وجود عالم
| Design By : Pars Skin |
