در دور دست
 
قویی پریده بی گاه از خواب
 
شوید غبار نیل ز بال و پر سپید
 
لب‌های جویبار
 
لبریز موج زمزمه در بستر سپید
 
در هم دویده سایه و روشن
 
لغزان میان خرمن دوده
 
شبتاب می‌فروزد در آذر سپید
 
همپای رقص نازک نیزار
 
مرداب می‌گشاید چشم تر سپید

خطی ز نور روی سیاهی است
 
گویی بر آبنوس درخشد رز سپید
 
دیوار سایه‌ها شده ویران
 
دست نگاه در افق دور
 
کاخی بلند ساخته با مرمر سپید.

نوشته شده در جمعه 90/7/1ساعت 11:10 عصر توسط سکوت پر سر وصدا قاصدک ها ( ) |